Dag 241 (of moet ik zeggen "nog 86 dagen"?)
Door: Job Hölscher
Blijf op de hoogte en volg Job
21 April 2014 | Argentinië, Concordia
Hallo allemaal!
Het is al veel te lang geleden dat ik voor het laatst een blog heb geschreven dus hier dan toch nog even een update uit Argentina.
De eerste weken school zijn voorbij gevlogen, we zijn alweer 6 weken onderweg en ik heb mijn ritme weer gevonden. Op school een beetje meedoen, een beetje lezen, een beetje praten en een beetje Spaans leren. Meedoen moet ik steeds meer want de leraren weten onderhand dat ik het gewoon versta dus ik kan me niet meer voor de domme houden (Helaas, maar het is wel beter voor me denk ik). Dus ik leer geregeld wat meer over de Argentijnse geschiedenis, aardrijkskunde en ook over de kijk op de wereld. Bij de vakken die ik echter niet wil volgen of saai zijn heb ik een aantal leuke boeken die ik kan lezen. (En ja, die zijn allemaal in het Spaans).
Verder had ik afgelopen weken geen vakanties (en aankomende weken ook niet), maar het afgelopen weekend was wel 4 dagen lang. "Semana santa" deed ons donderdag en vrijdag vrij hebben. Waar ik die dagen mee opvul is: goed uitrusten, lunchen of dineren met de hele hotemetoot (ooms, tantes, neven, nichten, opa's, oma's enz.), stappen (vaak op zaterdagavond), "fútbol 5", met vrienden naar het centrum en alles rustig aan doen. Oh nee, dat laatste geldt niet alleen voor de weekenden.
Van de familie etentjes hadden we er twee, vrijdag een gezamenlijke lunch bij opa en oma Busch en zondagmiddag bij ons thuis. Vrijdag was "de dag waarop men geen vlees mag eten" dus aten we vis. Zondag was de lunch goed voor een heerlijke lasagne gemaakt door Silvia.
Het stappen is, en ik weet niet of ik het al een keer verteld heb, bijna altijd naar Hostal in de warmere maanden. Hostal is een "boliche" aan de rivier met heel veel ruimte buiten. Binnen in het gebouw wordt altijd cumbia gedraaid en buiten electro. Soms hangt er aan het plafond in de tent (carpa electronica) buiten een apparaat dat schuim aanmaakt dus dan kom je tot aan je schouders in een zwembad van schuim te staan. Hoewel ik dan altijd zeiknat terugkom, heeft mijn mobiel het nog altijd weten te overleven.
Fútbol 5 is, zoals de naam zegt, voetbal met twee teams van 5 spelers. Er staan door de hele stad kooien met piekfijn kunstgras, twee iets kleinere goals en een digitaal scorebord. Allemaal in perfecte staat. Ja, Argentinië is een vrij arm land met veel dakloze en werkloze mensen, maar als het om voetbal gaat moet alles op en top zijn. Je moet ook iedere keer dat je op zo'n veld gaat spelen eerst aan de eigenaar wat betalen.
Ook gaat het hockeyen gewoon door. Zo ben ik twee weken geleden opnieuw naar Villa Elisa gegaan om een competitiewedstrijd te spelen (2-3 gewonnen).
Het fijne aan het feit dat ik hier al een hele tijd zit is dat ik nu ik mijn Spaans goed beheers veel makkelijker communiceer met mijn team- en klasgenoten. Dus gaan de gesprekken makkelijker en leuker. Alleen wordt het Spaans-spreken al zo gewoon dat ik tijdens het skypen soms al moeite moet doen met Nederlands. En ik moet nog maar zien hoe dat gaat bij terugkomst in Nederland..
Nog een ding dat ik volgens mij nog nooit heb genoemd is alle namen die ik heb gekregen sinds augustus 2013; zo heb je sjof, gop, gof, sjop, joberto, jobbo, sjaup, diop, el extranjero, El Holandés, Van Basten, Gulstjar (een zwakke poging mijn achternaam uit te spreken) en ik weet niet wat allemaal. (De "diop" komt van mijn hockeytrainer die, na het meer dan 5x uitgelegd te hebben hoe je het uitspreekt en opschrijft, nog steeds de naam met slechts één correcte letter gebruikt.) Ik had nooit kunnen denken dat een 3-letter-naam zo ingewikkeld zou kunnen zijn..
Ik hoop dat ik jullie weer plezier heb gedaan met deze update en tot de volgende keer!
Saludos, Job
Het is al veel te lang geleden dat ik voor het laatst een blog heb geschreven dus hier dan toch nog even een update uit Argentina.
De eerste weken school zijn voorbij gevlogen, we zijn alweer 6 weken onderweg en ik heb mijn ritme weer gevonden. Op school een beetje meedoen, een beetje lezen, een beetje praten en een beetje Spaans leren. Meedoen moet ik steeds meer want de leraren weten onderhand dat ik het gewoon versta dus ik kan me niet meer voor de domme houden (Helaas, maar het is wel beter voor me denk ik). Dus ik leer geregeld wat meer over de Argentijnse geschiedenis, aardrijkskunde en ook over de kijk op de wereld. Bij de vakken die ik echter niet wil volgen of saai zijn heb ik een aantal leuke boeken die ik kan lezen. (En ja, die zijn allemaal in het Spaans).
Verder had ik afgelopen weken geen vakanties (en aankomende weken ook niet), maar het afgelopen weekend was wel 4 dagen lang. "Semana santa" deed ons donderdag en vrijdag vrij hebben. Waar ik die dagen mee opvul is: goed uitrusten, lunchen of dineren met de hele hotemetoot (ooms, tantes, neven, nichten, opa's, oma's enz.), stappen (vaak op zaterdagavond), "fútbol 5", met vrienden naar het centrum en alles rustig aan doen. Oh nee, dat laatste geldt niet alleen voor de weekenden.
Van de familie etentjes hadden we er twee, vrijdag een gezamenlijke lunch bij opa en oma Busch en zondagmiddag bij ons thuis. Vrijdag was "de dag waarop men geen vlees mag eten" dus aten we vis. Zondag was de lunch goed voor een heerlijke lasagne gemaakt door Silvia.
Het stappen is, en ik weet niet of ik het al een keer verteld heb, bijna altijd naar Hostal in de warmere maanden. Hostal is een "boliche" aan de rivier met heel veel ruimte buiten. Binnen in het gebouw wordt altijd cumbia gedraaid en buiten electro. Soms hangt er aan het plafond in de tent (carpa electronica) buiten een apparaat dat schuim aanmaakt dus dan kom je tot aan je schouders in een zwembad van schuim te staan. Hoewel ik dan altijd zeiknat terugkom, heeft mijn mobiel het nog altijd weten te overleven.
Fútbol 5 is, zoals de naam zegt, voetbal met twee teams van 5 spelers. Er staan door de hele stad kooien met piekfijn kunstgras, twee iets kleinere goals en een digitaal scorebord. Allemaal in perfecte staat. Ja, Argentinië is een vrij arm land met veel dakloze en werkloze mensen, maar als het om voetbal gaat moet alles op en top zijn. Je moet ook iedere keer dat je op zo'n veld gaat spelen eerst aan de eigenaar wat betalen.
Ook gaat het hockeyen gewoon door. Zo ben ik twee weken geleden opnieuw naar Villa Elisa gegaan om een competitiewedstrijd te spelen (2-3 gewonnen).
Het fijne aan het feit dat ik hier al een hele tijd zit is dat ik nu ik mijn Spaans goed beheers veel makkelijker communiceer met mijn team- en klasgenoten. Dus gaan de gesprekken makkelijker en leuker. Alleen wordt het Spaans-spreken al zo gewoon dat ik tijdens het skypen soms al moeite moet doen met Nederlands. En ik moet nog maar zien hoe dat gaat bij terugkomst in Nederland..
Nog een ding dat ik volgens mij nog nooit heb genoemd is alle namen die ik heb gekregen sinds augustus 2013; zo heb je sjof, gop, gof, sjop, joberto, jobbo, sjaup, diop, el extranjero, El Holandés, Van Basten, Gulstjar (een zwakke poging mijn achternaam uit te spreken) en ik weet niet wat allemaal. (De "diop" komt van mijn hockeytrainer die, na het meer dan 5x uitgelegd te hebben hoe je het uitspreekt en opschrijft, nog steeds de naam met slechts één correcte letter gebruikt.) Ik had nooit kunnen denken dat een 3-letter-naam zo ingewikkeld zou kunnen zijn..
Ik hoop dat ik jullie weer plezier heb gedaan met deze update en tot de volgende keer!
Saludos, Job
-
21 April 2014 - 22:21
Diny:
Hoi lieve Job
Leuk weer je belevenissen te lezen!
Eten met de familie is daar wel traditie geloof ik!
Hoe is het weer er nu?
Het is hier redelijk weer!Wordt het paasfeest er ook gevierd?
Geweldig dat je spaans al zo goed is!
Je tijd daar schiet op!
Wat heb jij een bijzondere ervaring opgedaan!
Nog veel plezier en tot je volgende blog!
Liefs oma!
-
22 April 2014 - 10:07
Mama:
Ha die Job,
Wat heerlijk om te lezen, je ervaringen, en hoe dit je sociale leven en het schoolse leven beïnvloedt. Dat je Spaans nu zo goed is dat je steeds meer van de cultuur en je vrienden kunt leren en bespreken. Ook fijn om nu al te bedenken hoe het zal zijn als je terugkomt, nu het einde van jouw superjaar in zicht is.
Heel vreemd eigenlijk dat ze jouw naam niet kunnen uitspreken, terwijl het ook een heel toegankelijk Engels woord is.... Kan jouw familie het wel uitspreken?
Leuk dat je ook zo fijn kan voetballen op kunstgras en dat er goede voetbalkooien zijn.
Geniet van al je belevenissen, en tot snel!
liefs, mama -
24 April 2014 - 19:04
Bep Sprietsma:
Dag Job, Fijn om te lezen hoe je leventje in Argentinië de laatste weken weer verlopen is.Wat gaat de tijd nu snel ,nog enkele maanden en dan zal het ook weer fijn zijn om hier familie en vrienden te ontmoeten. Wij verheugen ons er tenminste op! De paasdagen zaten we in een huisje in Epe;zo dichtbij Apeldoorn dat er ook ,aldus Michiel,lui uit Epe bij jullie school zaten.We hadden fijne dagen met de familie(alleen we misten jou erbij. Nu weer aan de slag in de tuin ;het ziet er echt lenteachtig uit. bij jullie worden de temperaturen weer prettiger om wat meer te ondernemen zeker? Zo Job dat was het weer voor deze keer.Onze beste wensen voor alle huisgenoten en natuurlijk voor jou alle goeds. hartelijke groet van de Schipborgers -
26 April 2014 - 16:51
Gerdien & Chien :
Hoi Sjop
waar ga je stappen als het wat kouder is?
en je geen schuimdouche nodig hebt?
En hoe kan het dat je niet tonnetje -rond bent met al dat lekkere eten ?
wij hebben voor het eerst Koningsdag gevierd......
maar dit jaar niet naar de vrijmarkt geweest in Loppersum !!!
voor de buis gezeten dus..
we wensen je nog veel plezier in Argentinie , en we gaan de dagen aftellen hoor! -
29 April 2014 - 09:19
Jane Hölscher:
Lieve Job ,het was fijn om weer een verhaal van jou te krijgen.
Ik begrijp dat jij nu ook wel de dagen af gaat tellen.
Hoe vindt de familie het dat ze jou moeten missen?
Het zal toch wel vreemd zijn na zo lange tijd
En ik denk dat het voor jou ook wel wennen zal zijn in Apeldoorn.
Nou Job, tot een volgende keer.
Liefs van oma Jane
o
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
